October 7, 2009

Eerste dag naar buiten in Yogyakarta

Ik heb totaal niet kunnen zien vandaag wat ik wou zien, maar wel kunnen kopen wat ik nodig had en ik ben nog niet eens zo erg opgelicht :0. Ik besloot me vandaag buiten het hotel te begeven. Ik werd door de hotelclerk gebracht naar Jl.Malioboro. Volgens mijn boekje de plek voor Batik in Yogya, en aan het eind van de straat ligt het Kraton, paleis, en de Masjid Besar.Nou daar heb ik niks van gezien. Ik was zo aan het eind van mijn latijn toen ik me anderhalf uur tussen kraampjes, waar iedereen wilde dat je wat kocht, of een guide huurde of vervoer per becak of brommer nam, had gewurmd dat ik alleen nog maar terug naar het hotel wou. En het paleis was niet meer open..Ik zocht een taxi, maar de becak chauffeurs spraken me aan. Ik zei dat ik naar het Puri Artha Hotel moest en dat dat te ver is met een becak (het was al een kwartier met de auto) en eigenlijk vonden ze dat allemaal ook wel. Behalve één.Deze heeft mij per fietstaxi naar mijn hotel gebracht voor €2,50, ik heb hem 3 kwartier later voor de deur het dubbele gegeven. Het was echt gekke werk, het verkeer alleen al. Iedereen stopte en zwaaide, ik voelde me net de koningin en te gelijkertijd een vreselijke toerist. Zelfs politieagente stonden te grijnzen en te knikken voor hun kantoor. De becakchauffeur zei tegen mij dat ik niet hoefde te betalen als we het hotel niet bereikte, hij zei het nogmaals voordat hij ons op de grote weg tussen 40 scooters & brommers probeerde te maneuvreren. Hij bedoelde niet dat hij het niet kon vinden, maar of ik het wel zou halen..

2 comments:

Anonymous said...

Hey lief meisje,

Ik merk aan je (en hoor ook van Koen) dat het allemaal nog niet meevalt. Daar had je je natuurlijk al wel op voorbereid, maar kun je je daar eigenlijk wel echt ooit op voorbereiden...??! Natuurlijk is het doodeng en natuurlijk zou een gedeelte van jou het liefste op het eerste vliegtuig terug stappen, maar opgeven is nooit jouw ding geweest! Je tanden erin en doorbijten, ik weet 100% zeker dat het beter wordt dan dat het nu is. Het went allemaal wel, laat het gewoon even over je heenkomen en kleine stapjes. Je hoeft niet de hele stad in een week te zien, eerst van je jetlag af en wennen aan het klimaat en de mensen.

Zoals ik je zondagavond ook heb gezegd; het komt helemaal goed en je redt het wel, daar ben ik van overtuigd! Ik ben trots op je!!!

Xjes en een hele dikke bemoedigende knuffel.
Suus

Renée said...

Wauwie...... zet 'm op, leuk je verhalen te lezen.

x!