door
Teater Garasi uit Yogyakarta bij Rumah Seni Yaitu in Semarang.
Opening Door Tubagus, waar ik nu verblijf.
Opening door slangenmensjongentje uit de wijk. Hier schrijft hij op zijn voet!
Rupiaaah!!
De monoloog was in Bahassa en Javaans (plaatselijk dialect). Ik kon het natuurlijk niet verstaan, maar de actrice was zo sterk en ik werd echt meegezogen in het stuk. Het gaat over hoe migranten zich voelen in Indonesie. Ze heeft het stuk gebaseerd op interviews die ze nam.
No comments:
Post a Comment